Onze camper staat!
De vijfde keer tijdens onze honeymoon dat we dat kunnen zeggen!
Na een eerste overnachting in de Ardeche staan we boven op de heuvel op camping Du Grand Batailler in Bormes les Mimosas aan de Côte d'Azur.
Ja, je kunt ergere dingen bedenken!
Bovenop de heuvel staan betekent uitzicht op de baai, de bergen er tegenover met de huizen van Bormes en de daaropvolgende plaats Le Lavandou en de talloze lichtjes als het donker is, maar het houdt ook in dat de harde wind ons om en onder de camper door waait, wat een dag of wat niet heel erg is omdat de temperatuur heerlijk is, maar na drie dagen ben je wel klaar met die harde wind die voelt alsof het zand, stof en dennennaalden tot in je poriën zitten.
Dinsdagavond gaat eindelijk de wind liggen en we genieten met broer Sytze, schoonzus Ria met hun dochter en haar vriend van een avondje gezelligheid met drankjes en hapjes bij de camper.
Wij besluiten donderdag te vertrekken, richting Grand Canyon du Verdon.
Na een nacht met hevige regenval hebben we alle aanwezige, zes man sterk, kracht nodig om onze camper uit de zompige grond te duwen, wat na een halfuur lukt. Diepe sporen herinneren aan ons verblijf!
Een prachtige route voert ons langs de kust waar we genieten van fantastische uitzichten met dreigende regenwolken daarboven. We toeren door de Gorges du Verdon, stoppen bij uitzichtpunten om vervolgens te duizelen van de diepte van de kloof en de hoogte waarop wij ons bevinden.
Een regenbui weerhoudt ons van een wandeling, die we na uitvoerig overleg nét zouden starten. Mijn hernia heeft nog steeds gevolgen, mijn ene been is zwak en niet altijd betrouwbaar. Toch wil je daar niet altijd aan toegeven en het tóch proberen, maar als dan een regenbui roet in het eten gooit, is dat waarschijnlijk het lot en dat moet je niet tarten!
Vanaf onze derde camping Saint Jean in Moustiers Sainte Marie aan het einde - of - als je wilt - het begin van de Grand Canyon maken we dan toch onze wandelingen, veilig over verharde paden. Ook stevig omhoog, maar zonder gladde trappen.
We bezoeken de Provencaalse markt, kopen onzinnig dure olijven, goedkopere groenten en worst en place-mats uit een souvenirwinkel, waar de lavendelkleuren vanaf knallen!
We lunchen in Moustiers, waar we bediend worden door een dame die vandaag geen zin in werken heeft, wat haar hele uitdrukking en houding dan ook uitstralen! Ze staat ongeïnteresseerd, leunend tegen de deurpost te kauwen en bestudeert haar telefoon. Zonder wat te zeggen worden de kaarten voor ons op tafel neer ge.....
We blijven zitten en bestellen toch maar wat te eten, want het is best druk in Moustiers. Het dorp en onze camping worden overspoeld door busjes met Japanners, allen uitgerust met zwaar materiaal om te filmen en te fotograferen, enorme lenzen hebben ze op statieven geplaatst en ze gebruiken zelfs een drone voor hun bezigheden. Ook op de camping vinden ze het nodig om met de drone te spelen en als deze boven ons blijft hangen ga ik de drone maar terug filmen...hallo privacy??
We zijn onderweg. We willen via de markt in Apt doorrijden richting de Mont-Ventoux. Het doel is om onderweg hier en daar te stoppen, rustig aan te doen door La douce France, en maar kijken waar we de komende nacht uitkomen en slapen.
Bij de Leclerc in Apt haalt Jappie de fietsen van de camper, want op deze dag gaat heel Apt, half Duitsland, half Nederland en half Engeland naar de markt in Apt, er is in de hele stad dus geen parkeerplaats meer vrij, laat staan dat je een camper kwijt kunt. Het parkeerterrein bij de Leclerc is groot en we zijn hier niet de enige kamperaars!
Na het bezoek aan de meest bijzondere markt in Zuid-Frankrijk (daterend van vóór de middeleeuwen) gaan de fietsen weer op de fietsendrager, halen we boodschappen en gaan door!
Onderweg stoppen we bij een oude windmolen, waar we bovenop een heuvel in - wederom - stormachtige wind een blik kunnen werpen op het dorp Saint-Saturnin-lès-Apt, wat veel lager ligt. Vanwege de harde wind is het niet heel veilig daar bovenop de rotsen en keren we terug naar de camper en gaan verder!
Een jogger komt ons waarschuwen dat we beter niet buiten kunnen eten omdat er wilde zwijnen rondlopen. Hij heeft ze gespot bij de ingang van het recreatiegebied, waar we nu staan en we nemen graag zijn advies ter harte, mede omdat de temperatuur 's avonds snel daalt en de wind behoorlijk koud is. Ik kook uitgebreid in de camper, waar we dan ook maar gaan eten....
Gelukkig zit er nog voldoende stroom in de laptop om nog even te kijken naar "de beste zangers"!
We worden wakker met het zonnetje door het camperraam en de wind, die gisteren weer uitdagend waaide, is vannacht gaan liggen.
Een appje van schoonzus Ria, die nog met broer Sytze op de camping in Bormes verblijft geeft aan dat het daar éin-de-lijk mooi weer is, zoals we gewend zijn in Zuid-Frankrijk. Bij ons is het beslist niet minder en we ontbijten en drinken koffie op de plek waar we gisteren onze camper neergezet hebben. Een heerlijk rustig plekje bij een recreatieplas, naast een weiland met paarse herfstkrokusjes.
Dit voelt echt als leven als God in Frankrijk en het valt niet mee om op te staan, onze spullen op te pakken en te vertrekken richting Bédoin, aan de voet van de Mont-Ventoux. Liefst blijven we zitten waar we zitten en kijken wat om ons heen, niets moeten, alles mogen!
De route is best spannend, Gorges de la Nesque; onze routeplanner geeft aanhoudend door dat we moeten omkeren waar dat kan en terug rijden naar X. De camper zou te hoog zijn voor de tunnels.... Maar omkeren is nogal een dingetje, want het weggetje is smal en druk.
Ik zeg tegen Jappie dat, wanneer we écht moeten omdraaien, ik uitstap. Jappie vindt dat prima, dan kan ik aanwijzingen geven....
De gorges zijn zo diep dat je de rivier niet eens kan zien! Het is nogal een uitdaging om hier met een camper te keren, dus we gaan maar gewoon proberen om door te rijden en te kijken waar het schip strandt!
Eén van de tunnels wordt aangegeven met een doorgangshoogte van 2.60 meter.... We stoppen om de camper nog eens na te meten.....2.57 aan de zijkanten en op het dak nog drie vensters en een kapje waar eens de antenne zat.... Jappie denkt dat het moet kunnen, ennn.... het kan!
Gelukkig komen we deze route af zonder krassen of deuken, maar de opgestoken middelvingers van tegemoetkomende motorrijders begrijp ik enigszins....
Nu zitten we in Bédoin te genieten op een camping, dus mét stroom, mét warme douches, in de schaduw tussen kurkeiken en pijnbomen die heerlijk ruiken en uitzicht op de bergen in de verte.
We zitten met een pastis aan de picknicktafel op onze plek te genieten als God in Frankrijk!
Reactie plaatsen
Reacties