Een flinke tegenvaller valt ons ten deel als wij de bestelde ramen willen afhalen op de afgesproken plaats in Lionest bij Lyon. Vier van de acht ramen zijn gebroken en de chauffeur baalt als een stekker; "c'est pas normal", mompelt hij achter elkaar door, maar we schieten er niets mee op, uiteraard.
Hij maakt foto's en belt met het kantoor om direct nieuwe te laten bestellen en is in ieder geval heel behulpzaam. Hij moet het kapotte glas nu weer in zijn bestelwagen mee terugnemen, met alle glasrommel die dat natuurlijk oplevert.
We slikken een keer en denken dan maar aan het gezegde "scherven brengen geluk", de rest van de bestelling zal nu in januari klaar zijn voor aflevering, wederom af te halen nabij Lyon.
Vanwege de aflevering bij Lyon zagen we destijds een reden om die stad met een bezoek te vereren en hebben we een lang weekend op de stadscamping geboekt in Lyon, maar deze stad hebben we nu wel bekeken. Om nu weer iets te bedenken in januari?? We wachten maar even af.
Voordat we dinsdag met deze tegenvaller te maken krijgen, hebben we maandag nog een stadstoer door Lyon. We weten nu bijna helemaal hoe het openbaar vervoer werkt en wat de goedkoopste manier is.
We bekijken de buitenkant van het Museum des Confluences, de binnenkant is gesloten maar het gebouw is op zich al een bezienswaardigheid en de omgeving ervan is ook niet verkeerd. Er is een samenvloeiing van de Rhône en de Saône, waardoor er aan verschillende kanten oude bruggen liggen waar auto's over zoeven, trams, bussen en treinen een halte hebben en waar tunnels en dergelijke vrolijk zijn beschilderd.
Zwervers hebben deze overdekkingen ook gevonden als slaapplek, waarvan je overdag de bewijzen ziet liggen op diverse plekken in en rond de beschilderde tunnels. Zou het niet zo erg zijn dat mensen een noodgedwongen een plek buiten moeten zoeken voor de nacht, dan kun je bedenken dat het wel een heel fleurige plek is, zo met al die kleuren! Heel dubbel allemaal!
Na een heerlijke lunch midden in de stad bij een soort van oud bruin café pakken we een bus naar het bekende Parc de la Tête d'Or. Door een prachtig entreehek betreden we het park.
Wát een geweldig park is dit! Er bevindt zich een Aziatisch dierenpark, een botanische tuin, een rosarium, een tunnel naar een eiland, midden in het meer met een plek waar je kunt stilstaan bij alle oorlogen die ooit waren, zijn of komen, maar bovenal kun je er kilometers wandelen of fietsen!
Er zijn restaurants die nu gesloten zijn, maar dat maakt het beslist niet minder mooi! Er is een prachtig meer midden in het park, waarin zich vele soorten bomen spiegelen en waar we omheen wandelen. In de zomer kun je hier een bootje of waterfiets huren.
Overal staan bankjes om even te kijken naar al dit moois of even te rusten als je moe bent van dit struinen! Dit alles kost bovendien helemaal niets!
Er is nog veel meer te zien, maar voor een middag is dit mooi genoeg.. Als we op de camping terugkomen is het bijna donker!
Thuis in Montel de Gelat kunnen we weer aan de slag in de tuin. Door de storm van vorige week is onze kas gedeeltelijk losgewaaid en met grind - gravier - en grond zet Jappie hem weer vast, terwijl ik ondertussen de laatste bollen in de tuin verstop. Onze grote lindeboom is nu helemaal kaal en de blauwe lucht steekt mooi af tegen de witberijpte takken.
Binnen staat mijn lidcactus in volle bloei! Terwijl ik dit typ, dwalen mijn ogen regelmatig naar de grote rode bloemen en er komen nog meer knoppen aan!
Het houtkacheltje is heerlijk warm en als we 's avonds heerlijk in ons luie fauteuiltje zitten kunnen we genieten van het speelse vlammenspel, of van NL-Ziet, wat hier ook best vertier kan bieden. We volgen wat van de verkiezingen in Nederland, maar kijken ook naar Boer zoekt Vrouw en het Perfecte Plaatje wil ik ook niet missen! Voor nu redden we ons prima met de 240 gig die ik elke maand op mijn Franse mobiele tegoed heb.
We missen daarentegen wél het Franse nieuws op tv. Binnenkort maar eens kijken, of dat ook lukt via ons mobiele abonnement!
De nachten zijn kouder aan het worden. Thuis in Montel zijn de weilanden wit bevroren als je 's ochtends de gordijnen open doet. Dat betekent ook meestal dat de lucht blauw is en dat het droog blijft.
Wanneer we op de vrijdag naar Clermont Ferrand rijden is het zicht over de bergen verder naar het zuiden door wolken erg beperkt. Vanuit dalen zie je de wolken als mistflarden optrekken, wat weer een heel mooi beeld oplevert, zo over de ontdooiende velden. Elke keer als je er naartoe rijdt is het uitzicht weer anders! De vulkanenketen, de "Chaîne des Puys" is helemaal onttrokken aan het zicht op de heenweg, maar op de terugweg is het helder en kun je zien dat er op de toppen sneeuw ligt.
Dan is er vandaag nog even tijd om een zondagmiddagwandeling rond onze eigen woonplaats te maken. Het is heel stil buiten, je hoort wat vogels scharrelen, een beekje stromen en de kerkklokken elk uur slaan.
We kiezen wat nieuwe paden en zien weer nieuwe dingen; een boom die nog volhangt met appels, een kale boom vol met maretakken, we lopen langs verstopte étangs en vinden paddestoelen van meer dan twintig centimeter hoog! In een weiland, achter wat open struikgewas en prikkeldraad zien we een heel houten boerenwagenpark staan van vervlogen tijden.
De lucht is blauw totdat de zon oranje ondergaat.
Reactie plaatsen
Reacties