We zijn sinds 7 december in Fryslân en we hebben maar liefst twee keer de zon even gezien...!
De eerste ochtend in Heerenveen komt de zon prachtig op, het vriest en vanaf dát moment verandert het!
Mist komt opzetten, vertroebelt de zon van diezelfde ochtend en vervolgens hebben we te maken met hetzelfde weer als jullie! Bah, wat een weer! We weten onderhand wel weer waarom we zijn vertrokken naar Frankrijk, waar we bij vertrek een iets witte wereld en een blauwe lucht achterlaten...
Daar regent het ook zo nu en dan, maar de zon heeft toch meer de overhand en het waait er veel minder! Het weer is best eens mis, maar over het algemeen is het toch veel aangenamer dan hier in Fryslân!
De afgelopen week hebben we - naast onze familiebezoekjes - wat cultuur gesnoven!
Een verrassend bezoekje aan het Streekmuseum Opsterland in Gorredijk; verrassend omdat ik er in de jaren 90 een aantal jaren heb gewerkt aan de balie van de VVV en het museum is nu gewoon onherkenbaar vergeleken met destijds!
Diverse zaaltjes bieden je een blik in de geschiedenis van de gemeente Opsterland. De verhalen vertellen je over de erbarmelijke levens van turfgravers die er een armoedig bestaan leidden, over de adel in Beetsterzwaag, die een volkomen ander leven leefden.
De vuistbijl van Wijnjeterp, die er ook al was toen ik er werkte, de historie van de Joodse gemeenschap in Gorredijk waar nog steeds herinneringen zichtbaar zijn, zoals een stukje buiten het dorp, de Joodse begraafplaats.
Verder zijn er in het museum - onder andere - een meer algemeen jaren-50 kruidenierswinkeltje en wat oude schoolattributen te zien. Een aanrader voor een regenachtige middag!
Door al die regen, al dat water en de stormachtige wind van de afgelopen maanden is het Fryske lân verzadigd en moeten alle middelen worden ingezet om het water af te voeren!
Zo ook het Woudagemaal in Lemmer, waar ik al jaren de nieuwsbrief van ontvang om op de hoogte te blijven van de momenten dat er gedraaid wordt!
Was dit het geval, dan moest ik echt ALTIJD werken!
Nu wil het toeval dat het gemaal op stoom komt, het water moet worden afgevoerd en men gaat het gemaal AAN-zetten! Voor ons dé kans om dit mee te maken!
Een zeer interessant bezoek! De imposante machines maken nogal wat lawaai, waardoor onze gids min of meer onverstaanbaar wordt. Dat is overigens niet heel erg want wat we zien biedt onze ogen voldoende indrukwekkends. Ik ben blij dat ik dit tóch nog eens mee mag maken!
We beklimmen in Appelscha de Bosbergtoren. Nou....beklimmen...., we nemen de lift naar boven en blijven daarboven een beetje aan de oostkant om de harde westenwind met striemende regen wat uit de weg te blijven.
Toen Jappie en ik elkaar een paar weken kenden, hebben we dit ook een keer gedaan, maar toen was het prachtig weer. Nu is het zwaarbewolkt, het regent en het uitzicht vanaf de bovenste glazen balkons is matig. Jappie waagt zich in het slechte weer op één van de gladde glazen balkons, ik blijf liever op het veilige cortenstaal staan.
Voor de afdaling nemen we de trappen, welke behoorlijk fotogeniek zijn en ik neem binnen in de toren dan ook meer foto's dan buiten.
We bezoeken nog één van de kinderen in Bakkeveen en vinden daarna een wasserette in Wijnjewoude waar we onze wasmand weer een keertje "in behandeling nemen".... Wassen en drogen en opruimen is hier ons doel en na een kleine anderhalf uur kunnen we verder!
Nu staan we nog twee nachtjes op de camperplaats in Harlingen omdat we een dagje Vlieland willen doen. Eigenlijk gekkigheid met dit weer, maar het heeft ook wel weer wat. Een boottochtje heen en weer en daartussenin een verblijf op een eiland waar ikzelf nog nooit ben geweest maar waar Jappie herinneringen heeft; hij heeft er een tijdje gewerkt om loodsen te bouwen voor het leger. Hij is best nieuwsgierig naar hoe het er nu uitziet.
Het ziet er niet meer hetzelfde uit. De uitkijkpost die hij met zijn collega's bouwde is alweer afgebroken.... Het was een heel andere tijd, zo vertelt de gids ons. Alles mocht en kon... Nu is het anders... Wél vertelt hij over de luchtmacht die er uitgebreid boven de Vliehors oefenen... Soms gaat het mis.... De controletoren die absoluut niet beschoten mag worden, wordt door een piloot van de Belgische luchtmacht beschoten, gelukkig zonder ernstige gevolgen, behalve dan, dat de piloot zijn brevet kwijtraakt,,, niet zonder reden, denk ik!
Wij nemen de Vliehors Expres om op een avontuurlijke manier de Vliehors en de weg daar naartoe te beleven. We komen precies op tijd om dit avontuur nog mee te maken! We stappen in de Expres en genieten van het rijden over het strand, langs de duinen, door het water naar alles wat de Vliehors te bieden heeft, van zeehondjes tot het drenkelingenhuisje. Wat is het hier mooi! Ook al is de wind behoorlijk aanwezig, de regen laat het deze keer afweten en we genieten enorm! Wat is dit een bijzonder gebied! De Vliehors is de grootste zandplaat van Europa, zo'n 24 km in het vierkant! De enige keer dat ik meer zand in één keer zag was in de Sahara, dus, wil je een grote oppervlakte zand meemaken, denk aan een bezoek aan de Vliehors!
Na een bezoekje aan het enige dorp in Vlieland keren we terug naar de terminal en varen we rustig terug naar de vaste wal, waar we opmerken dat het er bijna harder waait dan op het eiland waar we net vandaan komen....
De capuchon waait me van het hoofd en mijn haarband waait weg.... Ik kan hem nog net vangen voordat hij de haven in waait....
Terug in de camper gaan kacheltje, kaarsjes, skyradio en lampjes aan, terwijl we sjaals, jassen en mutsen uitdoen en een wijntje inschenken!
Zo, we gaan in de chill stand. Jappie nog niet, hij niest en proest nogal... Maar even afwachten hoe hij zich morgen voelt... Er staat een kerstetentje op ons te wachten.... Waar ook al weer???
Oh ja...Jelsum!
Voor nu wensen wij iedereen heel gezellige kerstdagen en een gelukkig, gezond 2024!
Reactie plaatsen
Reacties