Terwijl de regen tikt op de autoruit en de heen en weer zwiepende interval van onze ruitenwisser een eentonig ritme op onze trommelvliezen veroorzaakt,rijden wij richting de stad Montluçon om bij de bouwmarkt spullen te scoren voor de regentonnen die we in gebruik willen nemen, de goten en andere aangetakte zaken die mede te maken hebben met het afvoeren van het hemelwater.
Toepasselijke aankopen, nietwaar?
De regen van de afgelopen weken is wel genoeg geweest en nu wij hebben besloten om al dat water in door ons bepaalde richtingen te sturen, hoe dan ook, linksom - rechtsom- boven- of onderlangs, het zal vanaf nu moeten gaan langs de wegen die wij zelf kiezen en het doel is onze vijver!
De vijver ja!
Zo ongeveer een jaar geleden hebben we de tuin volledig ondersteboven laten keren, in verband met de aanleg van een nieuwe sceptic tank - oftewel een fosse sceptique - en is er sindsdien nogal wat veranderd, rekening houdend met de aanwezigheid van diezelfde sceptic tank en bijbehorend buizenstelsel in grind.
Minstens de helft van de tuin - ofwel dát deel wat wij bedacht hebben om tuin te worden - is totaal ontwricht en wordt omgeploegd. Grote rotsblokken, kleinere brokken en stenen in alle maten komen tevoorschijn uit de grond, en de hoop op terugkeer van gras wordt dan al volledig de grond in geboord... letterlijk en figuurlijk. Dat is dan 2023!
Maar de vijver is er gekomen en hij zit voor de helft vol met regenwater en een soort van uitbundige waterplant. Ik neem aan dat het niveau van het water ongeveer overeenkomt met de grondwaterstand. Niet dat dát onze plantjes en groentetjes goed doet, want naast nat is het ook behoorlijk koud geweest! Veel van het gezaaide goed heeft het moeilijk.
Zon moeten we hebben!!
Toch is het weer deze week iets beter. We verpozen een paar dagen heerlijk buiten na de gedane arbeid in de tuin. De was kan weer naar buiten en we kunnen eindelijk vooruitgang zien in groei en bloei van alles wat we aangeplant hebben.
Naast de oprit kleurt het volop rood en oranje van de klaprozen en rond het voorterras bloeien grote margrieten, die je hier overigens ook overal in de bermen ziet bloeien.
Blauwe korenbloemen gaan ook los en de fruitboompjes laten hun blaadjes nu groeien. We eten al twee à drie keer per week sla uit eigen kas!
De koeien staan weer in de wei achter ons huis! Mooie witte moeders met niet al te jonge spruiten, maar nog steeds bij elkaar, een ontzagwekkend stoere stier en een paar jongetjes die zijn gedrag al wat proberen na te bootsen, liefst bij eigen mama, die hem vervolgens met een ferme staartzwaai een lesje leert.. Komisch en geweldig om te zien hoe de natuur werkt!
Onkruid, tsja, een terugkerend onderwerp in mijn blogs en ik heb er deze week kruiwagens vol uit het beoogde grasveld gestoken, soms hele grote plakken die de groei van het gezaaide graszaad belemmeren.
Alle andere bloeiende hoge onkruidsoorten, gras- en graanachtigen laat ik staan op bepaalde plaatsen en rond de vijver. Vlinders, bijen, hommels, vogels, slakken en hagedissen vinden het er paradijselijk!
Wij zelf trouwens ook wel! Het weer moet dan wél wat meewerken, want wát is het heerlijk om na een zweterige dag in de tuin met een afzakkertje, een stukje baguette belegd met bleu d'Auvergne en wat aardbeitjes in een luie stoel te genieten van een prachtige zonsondergang!
Jaloers?
Hoeft niet hoor!
Mocht je zin hebben om dit gevoel met ons te delen? Ons appartement voor vier (plus 1 klein mensje) is klaar! Je bent welkom!
De camperplek voor één camper/caravan is beschikbaar, met stroom!
Bel of pb ons even, mocht je belangstelling hebben!
Reactie plaatsen
Reacties