Parttime herfst
Temperaturen gaan op en neer, soms tikt de thermometer de twintig graden aan en een andere keer weet je niet hoe snel je de houtkachel moet aansteken....
Blauwe luchten en blaadjes die nog bewegingloos aan bomen hangen.... tenzij ze eerder tóch moesten toegeven aan de harde wind die een enkele keer op bezoek komt.
Als je 's ochtends je gordijnen openschuift is het vaak wat mistig, het land is soms wit-bevroren, bomen en struiken wit-berijpt gedurende de nachtelijke frisse lucht en als de zon zich dan boven de horizon begeeft, groeit een zacht-vochtige ochtendnevel tussen jou en de lichte zon.
Na een tijdje trekt de mist op en wordt de lucht steeds intenser hemelsblauw, doorsneden door witte strepen, veroorzaakt door het verkeer daarboven.
Een enkele keer vindt het weer het nodig om te tonen dat het toch écht november is en hoor je de wind loeien door de schoorsteen terwijl de regen tegen de ramen klettert, maar die dagen zijn op één hand te tellen!
Klussen!
Aan het werk dus, naar buiten! Klusjes genoeg!
Jappie klimt de ladder op en spuit de buitenmuren met de hogedrukspuit zo schoon mogelijk. Er zijn nog wat afwerkklussen aan de eerder geplaatste nieuwe kozijnen, voordat het balkon geplaatst wordt. Er komt iemand voor het opmeten van het balkon, wat in maart zal worden geplaatst.
Zelf ga ik aan de slag met snoeiwerk, opruimwerk in de tuin en ik maak plaats voor de voederplaatsen voor de talrijke vogels die onze tuin hebben uitgekozen als thuisbasis.
Anemonen die nog heel lang volop in bloei gestaan hebben, geven de moed op na één nachtvorstje en ook dáár ga ik mee aan de slag.
De - online bestelde - vogelhuisjes krijgen een plekje aan de pas gereinigde muur, de bomen, de boerenschuur van boerbuur of het net opgeknapte hokje in de tuin. Gelukkig zijn ze net afgeleverd!
Jappie hakt haardhout, kit naden dicht en is de hele tijd buiten te vinden, soms zelfs in T-shirt met korte mouw...
Ik vind het toch echt november en besluit ook binnen wat zaken aan te pakken. Hier en daar moet er nog een plafond worden gewit, de gang met trapopgang moeten nog worden opgeknapt en ik ga bezig met het voorbereiden van de benodigde werkzaamheden voor als het wat kouder wordt.
Op zoek!
Zoeken naar breinaalden, waarvan je honderd procent zeker bent dat je ze hebt, dat ze écht ergens moeten liggen, maar wáár?? Zoeken naar een breinaald in een hooiberg, kun je wel zeggen... Ik wil gewoon een haarband breien, kijken of ik het niet verleerd ben...
De wol is er wel maar de naalden dus niet....
Ik geef het op en ga - in plaats van breien - dozen met foto's en albums opruimen en schoonmaken.
Nostalgie
Heb je weleens dozen met foto's, fotoalbums en andere aandenkens in handen gehad om eens netjes op te ruimen? Dat kost tijd, TIJD!
Dit is bijna nét zoiets als die keer dat ik de oude pick-up en de elpees tegenkwam en een hele dag lang jaren-zeventig muziek mocht her-beleven en her-genieten! Dat zijn van die dagen die eindigen met het bestellen van een pizza of zo omdat je vergeet dat er een maaltijd op tafel moet....
De foto's dus. Kinderen en vakantiekiekjes komen voorbij en ik kom langzaam in een nostalgische stemming terecht, herinneringen aan vervlogen tijden, ik hoor de kinderstemmetjes van mijn - inmiddels volwassen jeugd - terug in mijn hoofd en vraag me af hoe wij met zijn vijven in twee of drie kleine trekkerstentjes konden vakantie-vieren!
Oude zwart-wit, of zelfs nog oudere sepia foto's van generaties die zover terug gaan dat ik de mensen op de foto niet herken. Oma's van mijn oma, oudtante's van mijn vader...
Jappie vindt herinneringen aan een tijdje werken op Aruba terug, evenals een militair paspoort en wat zilveren speldjes, die mij direct uitnodigen om de brasso er op los te laten, zodat ze weer mooi glimmen.
De bakken zijn schoon en weer netjes ingedeeld, ze kunnen nu een etage hoger om daar te wachten op een volgend nostalgisch moment!
Ennuh.... als de laatste bak verwerkt is, vind ik - hoe bijzonder - een tasje met haak- en breinaalden....
Dertig steken zet ik die avond op met twee breinaalden nummertje 2,5 en een blauw garentje om mijn warme haarband dan tóch te beginnen!
Creatief
Creativiteit is in mij losgebarsten, want naast mijn breiwerkje, het opknappen van de gang, ga ik een cake bakken! En nóg één! Lekker!
Onze lidcactus laat zich ook weer van haar beste kant zien! Ze zit vol met knoppen en ze bloeit uitbundig! Wat een jaarlijks feestje is dat toch, helaas duurt het vaak niet zo heel lang.
Tijdens onze vakantie in Scandinavië verzamel ik steentjes. Souvenirtjes kopen we niet want ik wil iets maken met die steentjes. Al die stapels met stenen in Noorwegen zetten me aan om thuis zoiets na te maken van de steentjes die ik vanaf de eerste reisdag al in een plastic bakje verzamel. Omdat de stapeltjes niet zelfstandig blijven staan, plak ik ze aan elkaar vast en daar staan zowaar twee kleine steenmannetjes op de vensterbank, die ons elke dag herinneren aan onze reis door die noordelijke landen.
Er op uit!
We wandelen rond Étang Neuf op zondag. Het meer is bijna leeg... het water staat zo laag dat de bodem droog komt te liggen. Op FB krijg ik wekelijks foto's te zien van vissers die enorme vissen vangen in het meer.... Waar blijven die? In een dieper stuk zien we een grote vis naar lucht happen en ik vraag mij af hoe en wat en waarom dit is.... Dit ga ik nog een keer uitzoeken!
En nu? We zitten buiten in het zonnetje. Dertig november en we drinken buiten limonade en het zonnetje is heerlijk warm!
We hebben het nog even over ons netwerketentje van gisteren. Een heerlijk driegangendiner in een ambiance die wij nou niet direct zelf zouden uitkiezen, de Thermen in Evaux-les-Bains, maar wát een heerlijke verrassing is dat! Daar gaan we zeker weer eens naartoe, heerlijk eten, geen poespas en geen poeha! En de rit terug naar huis biedt een onvergetelijke zonsondergang in de avondmist. Gelukkig rijdt Jappie terug, ik kan onderweg mooi wat foto's maken!
We gaan nog even boodschappen doen en daarna is het vast al donker!
Reactie plaatsen
Reacties