We hebben het laatste weekend in Nij Beets doorgebracht in ons oude huis!
Wat hebben we het druk-druk-druk... allemaal niet bij te houden, we springen van de hak op de tak en zitten het ene moment mails te verwerken, adreswijzigingen te sturen of hebben andere onzinnige zaken bij de hand... het andere moment zijn we bezig met sjouwen, dozen inpakken en doen we aan voldoende beweging om de week kantoorwerk te compenseren!
Elk koffiemoment dat we even gebruiken om de inwendige mens te versterken, wordt ook benut als een soort van werkoverleg, waar alleen maar uitkomt dat we nóg maar een bak koffie nemen.
We nemen de dagen die nog voor ons liggen op het oude adres iedere keer weer door, elke keer acties doorstrepend of toevoegend... Er moet een extra ritje naar de box op donderdag, oh nee, niet nodig, dat kan ook op woensdag. Oh nee, dan moeten we de lease-auto inleveren en we bedenken tijdens zo'n koffiestop ook even dat we een autootje gaan huren van woensdag tot vrijdag omdat we anders alles in de camper mét aanhanger moeten doen en dat is niet handig als je door kleine straatjes moet manoeuvreren of dat je met de hele combi bij een notaris op zijn parkeerplek de hele zaak blokkeert, nee, niet handig.
We zijn aan het rommelen in ons steeds legere huis en de door afgevallen bladeren bedekte tuin. De vissen in de vijver gaan naar buren verderop, we willen voorkomen dat ze door de wc worden gespoeld door de volgende bewoners, die niets moeten hebben van de prachtige oranje knapen waarvan sommige inmiddels bijna dertig centimeter lang zijn. In de vijver wonen niet alleen vissen; kikkers, salamanders en oesters hebben er hun plekje gevonden en het leeft er als een lust. Jammer dat we dit stukje natuur niet mee kunnen nemen!
Dat het rommelt blijkt wel als we in het lamplicht buiten een hagedis ontwaren, in de koude avondlucht. Gelukkig loopt hij te tegels af naar het bladerdek. Hij leeft nog!
Een laatste wasje wordt nog snel gedraaid en gedroogd voordat beide apparaten naar de box verdwijnen voor enkele weken.
De vriezer wordt geleegd, het bakje met ijsklontjes gaat op de kop in de gootsteen waar ze rustig wegglijden naar status vloeibaar. Hoe smeltende ijsklontjes me weer even doen grijpen naar de camera...ze zijn eigenlijk best fotogeniek tijdens het smeltproces en ik krijg plotseling heel veel zin om weer met de camera op pad te gaan! Zou ik daar straks weer wat meer tijd voor hebben??
Zoon Ronald en zijn vriendin Annelies komen langs om ons te helpen door de restanten heen te "wrotten". Annelies vindt een plekje op de grond in de bijkeuken en ziet zich omringd door schoonmaakmiddelen die mee gaan of naar de opslag kunnen. Tubes, knijpflessen, sponsjes, doekjes, rollen folie in een verscheidenheid aan materiaal, plastic wegwerphandschoenen die je altijd pas vindt als de klus geklaard is...en een verdwaald mondkapje hier een daar...
Voor mij liggen nog drie werkdagen waarvan de laatste middag het afscheid van mij zal zijn. Op mijn werk staat een spaarpotje voor het door mij uitgekozen goede doel in onze eigen gemeente.
Ik heb mijn collegae laten weten dat ik geen creatief boekwerkje met knutselfrutsels van iedereen hoef, geen goedbedoelde tips om mijn ledige tijd mee door te komen. Ik weet zeker dat mijn vrije tijd na mijn vroegpensioen voldoende gevuld zal zijn, áls ik al geen tijd tekort kom, want ook dát zou nog best een mogelijk kunnen zijn. Ik heb dus iedereen gevraagd een kleinigheid in het spaarpotje te doen en ook het geld wat bij ieders afscheid door personeelsvereniging en bedrijf wordt geschonken mag erbij. Dan heeft de Fûgelhelling in Ureterp een leuke gift zodra ik onze gemeente verlaat richting Frankrijk.
Nog vier dagen!
Reactie plaatsen
Reacties