En dan is de jaarwisseling van 22 naar 23 alweer geweest! Niet helemaal onopgemerkt, maar wat een rust, hier in la douce France! We hebben geen enkel knalletje gehoord, geen enkele flits heeft ons bereikt en drukke straten gaan aan ons voorbij! En vind ik dat erg?? Uhh... nou dat geknal vind ik niks, dat geflits evenmin, maarrr het BOEMMM van het carbid schieten vind ik altijd wel wat hebben! Dat mis ik wel een beetje, want elke oudejaarsdag die gewerkt moet worden, fiets ik langs een weiland waar het een drukte van belang is en waar de tonnen klaarstaan om hun BOEMMM te laten horen... Dát kan ik meestal wel waarderen. Traditie, zo het al járen ging en nog steeds gaat.
Vandaag zijn wij, na twee iets luiere dagen, maar weer aan de slag gegaan. De afgelopen twee weken is er nogal wat te doen geweest in het huis maar ook geregel van administratieve zaken! Dacht ik dat ik dat wel zo'n beetje had gehad, na al die jaren administratief en secretarieel werk.... En nu dan in een andere taal nog óók! Maar dat is onze eigen keuze en we zijn er dan ook dapper mee bezig!
Zo dat hier gaat...je belt of stapt ergens binnen. Dan probeer je uit te leggen wat je voor elkaar probeert te krijgen bij deze organisatie. Meestal snappen ze dat. Joepie!
Dan krijg je een afspraak voor over een dag of tien. Toe maar, gelukt! Dan zorg je dat je op tijd op je afspraak bent, en je merkt dat dat op prijs wordt gesteld! Tijdens deze afspraken krijg je vaak formulieren mee, die je thuis moet gaan invullen, én ... jawel, een nieuwe afspraak!! En vaak wordt er gekeken of er dan te zijner tijd iemand beschikbaar is die wat Engels spreekt, maar men heeft in deze periode vaak vakantie. Minimaal tot ergens in de tweede week van januari, wat inhoudt dat we ons de weken rond kerst en oud-en-nieuw maar niet al te druk moeten maken over afspraken die toch al staan!
In de werkbare tussentijd renoveert Jappie het toilet beneden in de kelder. Een nieuwe WC pot, een mooi houten wandje erachter, een stevig tegelvloertje en gewitte muren. Een succesvolle eerste opknap-stap!
Zelf ben ik bezig om één van de slaapkamers gebruiksvriendelijk te maken. Dit vraagt best energie en ik moet zeggen, schoner ben ik er niet van geworden, maar de slaapkamer wél!! Na een stevige sop-en poetsbeurt moet ik het plafond tweemaal sauzen voordat duidelijk wordt dat er wat verandert in de kamer. Als ik in de kelder kom kijken hoe het mijn lief vergaat bij de wc-werkzaamheden, krijg ik te horen... wat sjochst der ût!!
Het huis is koud! Er is geen verwarming, geen warm water en in de helft van het huis is helemáál geen water. Maar er is stroom en de elektricien Jacky is al een paar keer langs geweest. Een vrolijke frans, en hij geeft aan dat hij zo gauw mogelijk bij ons aan de slag gaat, want het is gevaarlijk! We hebben metalen knopjes om het licht aan te doen en er zijn wandcontactdoosjes uit het begintijdperk, toen de stroom nét uitgevonden was... Daarnaast is het soms erg vochtig in huis en zijn ogen draaien vervaarlijk in het rond als hij naar de knopjes kijkt en schudt dan meewarig zijn hoofd.
Hij vindt mijn frans leuk en roept GOOD GOOD, zijn enige woordjes engels die hij kent. We denken en hopen dat we het met hem wel treffen. Hij zorgt er tevens voor dat we eindelijk contact krijgen met de loodgieter, die maar nooit de telefoon opneemt en niet reageert op onze sms'jes. Jacky komt nog een keer op de deur bonzen en roept dat als we NÚ bellen, de loodgieter zal opnemen, en dat klopt!!
Tijdens een uitstapje naar de Bricomarché zoek ik tijdens een onderonsje met een verkoper een zestal rollen behang uit. Hij vindt het dessin te druk om alle wanden ermee te behangen en ik geloof dat ik hem gelijk geef, als ik één wandje klaar heb; een opvallend dessin in meerdere kleuren overheerst de kamer dusdanig dat ik blij ben dat ik de rest een effen kleurtje mag geven. Helaas kan ik het niet afmaken, want de elektricien komt nog en die moet nog gleuven frezen in de wanden, en ik ben bang dat ik het hem niet in dank zal afnemen als hij mijn, met moeite beklede wandjes, weer verruïneert! Nee, die stukjes plak ik er later weleens op.
Een tweede afspraak bij de plaatselijke bank staat gepland op de één na laatste dag van het jaar. Daar stáán we op, want we hebben 3 januari een afspraak waar we ons bankrekeningnummer moeten opgeven en het is niet aan de orde om ook díe afspraak om te zetten. Bij de bank voelen ze onze druk goed aan, want het gaat dus door, nog vóór de jaarwisseling. We openen een rekening en moeten daarvoor minstens evenveel 'signatures' zetten als bij de notaris, toen we onze woning kochten. Na anderhalf uur hebben we een rekeningnummer en een belofte dat ze ons gaan sms'en als de pas klaarligt om te worden opgehaald. Er moet overigens nog wél een leidinggevende akkoord geven op alles wat de bankmedewerkster heeft ingegeven op - in eerste instantie - haar tablet, daarna alles overgetypt op de computer en vervolgens in tweevoud uitgeprinte circa twee centimeter dubbelzijdig bedrukt papierwerk, voorzien van onze initialen en handtekeningen!
We vragen ons af of die bewuste leidinggevende alles gaat doorlezen....
We hebben een Frans bankrekeningnummer vóór het eind van het jaar! Nu kunnen we met dat nummer naar de organisatie die ons (hopelijk) gaat voorzien van onze zorgverzekering. Mocht ook dát lukken, dan kunnen we ons uitschrijven bij de oude gemeente en Nederland. Maar éérst .... voor iedereen vakantie voorbij!!
Reactie plaatsen
Reacties