Drie....vier....

Drie dagen klussen en vier dagen camperen!

Drie dagen thuis dozen leeghalen en ze, nadat ze geleegd zijn, bij de container met oud papier brengen die in ons dorp staat. De container in het dorp is na drie dagen inmiddels ook vol, dus we brengen nog maar een auto vol met oud papier naar de dechetterie, het stort. 

Drie graden overdag, terwijl het 's nachts nog vriest... Maar de lente is in aantocht!

Drie dagen wasjes draaien, wasjes ophangen en opvouwen omdat lakens, slopen, jassen, sjaals, handdoeken en plaids uit al deze dozen tevoorschijn kwamen als bescherming voor glazen, vazen, klok, lampen en ander kwetsbaar huisraad. 

Drie dagen bezig met het voorbereiden, invullen en aanleveren van aanvragen van vergunningen voor onze woningaanpassingen.

Drie dagen druk achter de laptop om de wijzigingen aan de woning die we voor ogen hebben op papier te zetten en de daarvoor benodigde documenten bij elkaar te schrapen. 

Drie dagen druk met photoshoppen om ons huis een andere kleur te geven, de kozijnen met drie raamdelen in plaats van vier.... Zou de mairie daarmee akkoord gaan? De luiken geef ik een ander kleurtje, ik teken er een balkonnetje bij en een carport... ach ja, zet die er maar op, kan geen kwaad. Niet dat we nou direct een carport willen, maar als dat nou toch allemaal in één keer kan?

Onze elektricien heeft ons geadviseerd om alles, maar dan ook echt álles en misschien nog wel wat extra's nu in één keer aan te vragen op hetzelfde document, dan hoef je misschien niet weer. Nou uhh, heul misschien dan. Proberen maar, het kan geen kwaad.

Vier winterbanden onder de camper laten vervangen door vier zomerbanden. Omdat we moesten wachten hebben we het park en de kerk in Pontaumur bezocht. Deze hooggelegen kerk kijkt uit over de stad en vanaf het plein voor de kerk heb je een prachtig uitzicht over de beschutte stad, het dal en de omliggende bergen. In de kerk vinden we een bijzonder orgel! Het is een exacte replica van het Bach-orgel in Arnstadt in Duitsland, waar Bach als jonge componist zijn eerste werken op componeerde. Elk jaar is in deze regio een Bach-festival waar uit heel Europa organisten op af komen. 

Dag vier is vertrekdag voor ons geplande weekendje er even uit. 

Toen we vorig jaar bedachten dat het wellicht leuk zou zijn om vrij te zijn, vrij te leven als God in Frankrijk, hadden we ook in gedachten om er regelmatig met de camper op uit te gaan. 

Na ons bezoekje aan Bort les Orgues in februari hebben we de camper in onze schuur - in het frans "hangar" - gezet en hij is er niet meer uit geweest. 

Tijd dus voor een uitstap. Even weg van onze klussen, onze schoonmaak, onze was, ons thuis. 

Want dat is het inmiddels wél! Thuis in Montel de Gelat! 

Het naar de mairie brengen van onze aanvragen voor vergunningen is een mooi brugje naar ons lang weekend weg! Alles is compleet en het pakketje wordt allervriendelijkst in ontvangst genomen. Nu maar afwachten wat le maire ervan vindt. 

Dan rijden we door, richting het zuiden van Frankrijk, met als doel Nîmes. Vier dagen in een wat zuidelijker gebied in Frankrijk! We zien we waar we uitkomen, we reserveren niets. 

Na een lange rit halen we ons doel en we installeren ons op een camperplaats even buiten de stad Nîmes op een Domaine. Een statige oprijlaan met aan het eind daarvan een gesloten hek is niet echt uitnodigend, maar reviews geven aan dat het hek altijd gesloten is en dat je gewoon even moet aanbellen en een plekje vragen. Dát doen we dan ook maar en binnen no-time zitten we tussen gele, paarse, witte en rode bloemen op een veld aan de koffie. Wát een rust en ruimte! Heerlijk! Vier dagen vrij! Ik heb stiekem een paar bloempjes in het veld geplukt en in een glas water op tafel gezet. 

Met de eigenaar spreken we af dat we de dag daarna op de fiets naar Nîmes willen gaan en na wat tips van zijn kant ontvangen we een afstandsbediening voor het hek, zodat we onszelf binnen kunnen laten als we terugkomen uit Nîmes. 

Met een glas wijn zitten we een dag later weer tussen de geurige en kleurige bloemen op het camperveld en bij het bekijken van de foto's overdenken we onze prachtige dag in Nîmes. De verplichte bezoeken aan de enorme Romeinse arena waar het spektakelstuk over Vercingetorix wordt geoefend, de antieke tempels en de Romeinse overblijfselen uit de eerste eeuwen na Christus, fietsen we door de stad en stappen af waar we iets leuks zien. 

We dwalen door parken waar mensen, jong en oud op het gras liggen of op bankjes zitten, we lopen door het voetgangersgebied in het centrum van Nîmes en eten een hapje op het Place de l'Horloge in de zon, genietend van de zuidfranse sfeer. Een man met gitaar zingt liedjes uit de oude doos; voor ons kan deze dag niet meer stuk! 

Een enorme groep motorrijders laat weten het niet eens te zijn met de nieuwe wet, die verplicht dat ook motoren moeten worden gekeurd, net zoals auto's. Als oud-motorrijdster zou ik dat ook niet oké vinden, maar ik zou dat dan weer moedig accepteren, terwijl in Frankrijk protesteren heel normaal is! Met z'n allen er tegenin! Laten weten dat je het er niet mee eens bent! Opkomen voor wat voor jou telt! En dan sta je hier niet alleen, nee, zo te zien is elke - in dit departement wonende motor-eigenaar of liefhebber - hier aanwezig, met of zonder teken van protest op het nummerbord. 

En daar gaan ze dan, de stad door, met zijn allen, toeterend en door police en gendarme begeleid naar - hopelijk - hun doel. Mensen kijken glimlachend naar het enorme en lawaaierige tafereel, niet boos, niet kwaadsprekend, maar begripvol, want protesteren mag, protesteren moet!

Als het weer rustig wordt in de straat, komt iedereen weer in beweging en vervolgt zijn of haar weg, net zoals wij weer op onze tweewieler klimmen, richting ons doel...

We zitten in de camper, hebben net een bord couscous met salade gegeten en ik zit vast mijn blog te schrijven, althans een deel ervan. 

Pont du Gard bezoeken we vandaag. We lopen er een keer overheen en later, met de fiets aan de hand, nóg een keer, zodat we aan de overkant van de rivier de Gardon verder kunnen fietsen. Google Maps stuurt ons paden op waar wij niet langs kunnen. Tenminste....het kán wel, als je twintig bent, een All Terrain Bike onder je ... hebt en daarnaast een getraind lijf....

Aangezien we aan alle drie punten niet voldoen, moeten we ergens onderweg een alternatieve route zoeken, die ons - heel verrassend - terugbrengt naar het begin van de tocht.... Terwijl Google Maps ons instrueert om HIER óm te keren, slaan wij die raad volledig in de wind en we fietsen de verkeerde kant op, die ons - tegen het alwetend google maps in - netjes op ons eigen gevoel terug naar de camperplaats brengt! Onderweg fietsen we nog langs een aantal interessante plekjes die de moeite waard zijn om te stoppen en te bekijken. Deze plekken hadden we zeker gemist als we - over het algemeen door ons vertrouwde - Google hadden gevolgd! 

Maar heggen, muurtjes, door rotsen gevormde trappen en plotseling in één stap te overbruggen hoogteverschillen van een meter is naar onze mening géén fietspad! Haal dan maar voor een paar centen of vaak zelfs gratis een routekaart in het plaatselijke office de tourisme. 

Wij weten inmiddels beter!

Een rit door de Cevennen en de Ardèche brengt ons via een geweldige picknick met een magnifiek uitzicht en in een heerlijk zonnetje naar het Lac de Naussac, waar we nog één nachtje blijven om de vier nachten vol te maken. Het vest kan weer aan en de lange broek ook, wat mij betreft. Jappie is een bikkel en houdt het bij zijn korte broek, maar hij geeft toe aan het vest!

Nog één nachtje aan het meer en dan weer naar huis waar de rollen behang en het te plaatsen plafond voor de WC op ons liggen te wachten!

We hebben in ieder geval flink wat energie op gedaan en kunnen er weer tegen!