En door!

Telefoon!

Alló?

Alló, ton frère ici!

Hahaaahaa... Mijn broer Sytze met schoonzus Ria zijn ook in Frankrijk en dan praten hij en ik samen ons gekke beetje Frans met elkaar, gekkigheid die al járen geleden zijn oorsprong heeft. Ze komen deze week langs in de camper, tijd om bij te kletsen!

Frans spreken, Frans begrijpen, Frans lezen, Frans verstaan..... Het is niet altijd makkelijk, maar zo langzamerhand wordt het beter en meer uitgebreid en niet alleen met mon frère maar ook met de rest van Frankrijk. Jappie gebruikt zijn tijd hoofdzakelijk aan alle noodzakelijke klussen die op dit moment belangrijker zijn dan de Franse taal leren spreken en verstaan. Petit ã petit is wat J. onze elektricien ons leert...beetje voor beetje, dan komt het goed!

Ja...die elektricien leert ons best veel, van kennis van de Franse taal en de uitspraak van sommige woorden of namen van steden tot vogelnamen en van openingstijden van de bakker tot marktdagen in de omliggende plaatsen. Onze arrondissementshoofdstad is Riom en als ik aan J. vertel dat we daar naartoe gaan kijkt hij me eens aan en zegt: "Dat is geen goede uitspraak, je spreekt het uit als Riong". Oh...pff weer wat geleerd... Riong dus. 

Mon frère en zijn vrouw gaan naar Gerardmer, wat hij uitspreekt als Zjeerarmèr, maar broerlief, het moet zijn Zjeerarmee! Heb je ook weer wat geleerd ;-)

Tsja, die J., onze elektricien is nog steeds continue in de weer in ons huis met kabeltjes, stekkers, leidingen in alle kleuren van de regenboog en hij maakt ook best veel lawaai. Naast zijn geboor door beton, ijzer en steen zingt en fluit hij zijn - niet al te grote - repertoire. Zo nu en dan hoor je een "merde",  wat betekent dat een kleinigheid of iets groters hem wat tegenzit. 

Hij heeft onze "salon" volledig in beslag genomen en de kamer vol gezet met gereedschap en - een soort van - voorraadje spullen die hem voorzien van materiaal zodat hij door kan gaan met zijn werkzaamheden bij ons. Voorlopig kan hij nog vooruit, maar het eind van zijn werkzaamheden komt in zicht en aan de ene kant is het wel lekker als wij niet meer persé om zeven uur ons bed uit moeten, maar aan de andere kant is het jammer dat wij zijn lesjes, zijn gefluit en zang en zijn aanwezigheid in huis moeten missen. Het is echter ook wel weer mooi geweest met de lagen stof die door ons huis dwarrelen. Schoonmaken is geen optie, tot de klus geklaard is zullen we kunnen tekenen in het stof, op de plaatsen waar nog gewerkt wordt!

De loodgieter is deze week ook gekomen om onze badkamer en WC te vernieuwen en te zorgen dat beide vertrekjes eindelijk gebruikt zullen kunnen worden. Hij is met zijn werkzaamheden begonnen toen wij nog genoten van ons lang weekend weg. Ik vraag hem of we de wasmachine kunnen gebruiken, want van vijf dagen weg hou je ook vijf dagen was over... Hij geeft aan dat we mogen wassen, maar morgen sluit hij wel het water af! 

Ook de loodgieter maakt kabaal...tsjonge jonge, we zijn weer thuis,  wát een lawaai wordt er in ons huis gemaakt...we vragen ons af of we niet wat langer weg hadden moeten blijven... Maar ons verantwoordelijkheidsgevoel zegt ons dat dát niet zo hoort. Bovendien zijn wij nu aan de beurt om onze werkzaamheden weer op te pakken, zodat beiden daarna ook weer verder kunnen. 

Ondertussen groeien in onze kas de tomaten, wortelplantjes en de radijs! Het is warm en vochtig in de kas, een goed klimaat voor mijn probeersels, zo te zien. Het voorjaar is nu echt los, het land ziet geel van de paardenbloemen, boterbloemen, speenkruid en koolzaad. Een prachtig gezicht, vooral als je op de achtergrond de keten van vulkanen ziet liggen. Een genot om door dit landschap te rijden, het verveelt nooit en is elke keer weer anders!

De vrijdag is een dag van inkopen doen voor de badkamer en de gastenkamer  en we hebben een etentje met de groep 2363, Nederlanders die wonen in postcodegebieden 23 en 63. Hoe zakelijk kan het klinken en hoe gezellig kan het zijn! En lekker ook! Deze keer is de lunch in Fontaniere en het is wederom gezellig en bijzonder lekker! Deze gaan we onthouden voor het geval we een keer geen zin in koken hebben! 

Dan volgt er een weekend en aansluitend 1 mei, dag van de arbeid, een dag waarop iedereen in Frankrijk vrij is, winkels en kantoren zijn gesloten, wat betekent dat wij drie dagen kunnen doorgaan met de WC, de badkamer en het behangen van kamers die "behang-klaar"  zijn. We worden deze drie dagen niet gestoord door loodgieters of elektriciens!

We krijgen bij de bouwmarkt een tegoedbon van 45 cent als we een artikel met een verkeerd maatje omruilen naar hetzelfde artikel met de juiste maat. Nog geen halve euro maken we ons helemaal niet druk om, maar waarom ze het bedragje niet direct even teruggeven? Verwacht men dat we terugkomen om iets te kopen en dat dan - onder andere - betalen met dat bonnetje met 45 cent? Hmm..we blijven natuurlijk - naast Frysk - Nederlanders! Jappie zegt blij te zijn dat we er ter plaatse achter kwamen dat er een verkeerd aangekocht item  tussen onze aankopen zit en dat hij daar dan best 45 cent voor over heeft... en zo is het!

Het tegoedbonnetje van 45 cent doe ik toch maar even in mijn portemonnee, je weet het nooit! Wie het kleine niet eert?

Met de ingekochte tegels, behangplaksel, latjes, voegsel en behang gaan we energiek aan de slag! We maken meters gedurende deze drie lange-lange dagen. 

Terwijl ik het concept voor deze blog opsla, slaat de klok twaalf, het is mooi geweest, morgen wéér een dag!