Waar is mijn petje... Mijn lange haar wappert voor mijn ogen als ik door de harde wind fiets en een drukke weg moet oversteken. Ik kan zo niet veilig oversteken, dus op zoek!
Waar is mijn petje... de felle zon schijnt en mijn zonnebril ligt in de camper... Ik wil liever geen zonnesteek oplopen, mijn neus is sinds gisteren al behoorlijk roodgekleurd door de zon, dat is reden genoeg om dan maar op zoek te gaan naar mijn petje, ooit gekocht bij - jawel - de Action - en versierd met een pin van Route 66, vorig jaar gekocht aan de route met dezelfde naam.
Ik stop mijn haar door de band van het teruggevonden petje en stap weer op!
Fietsen door Dokkum, de bolwerken en de Bonifatiuskapel bezoeken. Helaas zijn we te vroeg bij de kapel; deze opent pas op 1 juni. We kunnen het processiepark bezoeken en om het indrukwekkende - met gele kloostermoppen opgemetselde - bouwwerk heen lopen. We bezoeken de Bonifatiusbron, die geneeskracht schijnt te bezitten en waar fluoriserend groen in het water de aangroei van algen doet vermoeden.
Gedurende deze week brengen we bezoekjes aan familie, heeft Jappie een controle in het ziekenhuis, krijgt onze camper een beurt, ruimen we onze laatste oude spullen voor het grootste deel op die nog bij mijn broer op het terrein liggen, vieren we een verjaardag van een kleindochter, gaan we naar een bruiloft van oud-collega's (waar Jappie oud-dorpsgenoten treft en ik zelf bijklets met ex-collega's), kijken we even op begraafplaatsen waar onze overleden geliefden hun laatste rustplaats hebben. Ik ga naar de orthopeed en we krijgen een aantal keer visite van de kinderen.
Hoezo...niks doen?
We zoeken natuurlijk mooie plekjes om te picknicken als het weer dat toelaat, want er staat soms best een harde koude wind, die lang niet altijd uitnodigt om buiten te zitten.
We verblijven met veel plezier op camping De Koppenjan in Jubbega, waar we de camper op een beschut plekje zetten en waar we redelijk uit de wind kunnen zitten. Kinderen en kleinkinderen die ons bezoeken kunnen heerlijk buiten zitten en spelen in de speeltuin en genieten van de aanwezige dieren. Een heerlijk plekje!
Van hieruit fietsen we wat rond door het Fryske lân en ik maak foto's van boeren-sloten waarlangs fluitenkruid en lisdodden uitbundig bloeien. Koeien komen nieuwsgierig kijken naar wat ik uitspook bij hun sloot.
We picknicken tussen het gele koolzaad, boterbloemen, klaver en wilde margrieten en plukken stiekem een bos veldbloemen op een pauzeplek, die ik in een papieren wegwerpbekertje, omwikkeld met een plasticzakje op wat water op ons tafeltje zet in afwachting of ze het daar even kunnen uithouden.
Nu ik mijn blog schrijf beginnen de eerste boterbloemblaadjes te vallen en de rest kan nog een nachtje blijven staan.
In Dokkum zetten we onze camper op een ruime camperplaats aan het water, net buiten de stad, waar we over de open vlakte op een koude wind getrakteerd worden, die ook alle wolken verjaagt en de lucht schoonveegt, zodat de zon volop ruimte krijgt!
Dát is het petjesmoment!
Reactie plaatsen
Reacties