Noordwaarts!

Donder, bliksem en harde windstoten maken ons wakker. Jappie schiet uit bed om de dakluiken en raampjes te sluiten, nét op tijd! Het onweer barst los en we liggen te schudden in de camper. Het is half één in de nacht! 

We staan op een camping aan zee in de buurt van Varberg in Zweden. Hier is álles waar we even behoefte aan hebben, zoals wasmachines, drogers, stroom voor een normaal bakkie koffie. We maken overal dankbaar gebruik van, want al deze luxe kost ons niets extra (en we blijven natuurlijk wel Nederlanders, hè?). 

Eerder deze week zijn we via België naar Schijndel gereden waar we hulpveren onder de camper hebben laten zetten. We hopen dat we nu niet bij elk verkeersdrempeltje in de weg meer met de onderkant tegen het wegdek aan schuren. Tot nu toe gaat dat prima, kunnen we wel zeggen!

De camper zijn we dan een nacht kwijt en daarom nemen we een B&B voor een nachtje, echter de tweede B (breakfast)  zit er niet meer bij, helaas. Ik neem mijn eigen yoghurtje daarom maar, en Jappie heeft nog een broodje van gisteren. Nee hoor, wij hebben niks te klagen!! We zijn zelfs heel dankbaar dat we dit allemaal kunnen doen! 

Tijdens ons verblijf in Schijndel fietsen we naar Heeswijk-Dinther waar we de abdij Berne bezoeken. We zijn die middag de enige gasten en krijgen een privé-rondleiding! 

Ton, onze gids vertelt- en toont ons alles over, rondom en in de abdij. Na afloop hebben we een abdijbierproeverijtje, hoe toepasselijk! Een heel interessante en leuke middag! 

We rijden, nadat we onze fietsen en toebehoren in Bremen hebben opgeslagen in een "storage-box", door naar Fehmarn, waar we op een camperplaats mogen genieten van rampestampmuziek op het strand; er vindt een kite-festival plaats en we kunnen vaststellen dat het er heel fatsoenlijk aan toe gaat, want om klokslag twaalf is het rust! 

We rijden de ferry op, één of twee afvaarten voor onze aanvankelijke boeking. Er is plaats en wachten heeft dan geen zin, we kunnen gewoon aan boord! Na een flinke bak koffie en drie kwartier later rijden we het Deense vasteland op, richting eiland Møn. Op dat eiland willen we Møns Klint bezoeken. 

Ik lees van tevoren al dat je de klippen kunt bereiken dmv een trap met meer dan 500 treden..... (Toen ik een tijd geleden in een grot plotseling voor een beklimming van 180 treden kwam te staan...moest ik best even slikken, maar dát lukte, dussss), bovenaan de trap twijfel ik nog even, maar ik wil zo graag een keer die klippen zien en zo.... dus ik ga! 

Eerst naar beneden en bij elke vijftig treden - of zo - denk ik, hmmm die moet ik ook weer omhoog! Na zo'n 450 treden heb ik een fantastisch uitzicht op de klippen en besluit ik weer terug te klimmen. Jappie gaat door naar het strand, hij haalt me vast wel weer in op de terugweg! 

Ik zit nu op de camping te typen, dus ik ben ook weer boven gekomen ;-)! Spierpijn heb ik zeker, maar ook trots dat ik het tóch gedaan heb! 

Na het vertrek gisteren van de camperplaats die vlak bij de klippen ligt, bekijken we onderweg nog een typisch Deense kerk uit de twaalfde eeuw. Een bijzonder witgeverfd en goed onderhouden gebouw met middeleeuwse schilderingen. Erg mooi om te zien en heel anders dan we gewend zijn in Frankrijk of Nederland. 

We overbruggen letterlijk het water tussen Kopenhagen en Malmo. Een lange en hoge brug brengt ons de grens over naar Zweden, waar we doorrijden naar de camping waar we lekker twee nachtjes blijven om wat bij te komen van al die kilometers!!