Zintuig prikkels

Gepubliceerd op 9 september 2024 om 21:33

Onze zintuigen maken de laatste weken overuren! Je wordt er zo moe van dat je gewoon de hele nacht doorslaapt! Hoe erg kan het dan zijn en hoe komt dat dan?

 
Je ogen, oren, reuk, smaak en gevoel worden dagelijks overdonderd door alles wat ons voorgeschoteld wordt tijdens onze reis door Scandinavië. 
 
De natuur begint al herfstkleuren te vertonen en als je die kleuren dan afsteekt tegen de bijna dagelijkse helderblauwe- of zelfs knálblauwe luchten, dan is dat een kleurenpracht waar je niet anders dan van genieten mag! Aquablauwe rivieren en meertjes, blauwe zee of oceaan, groene bomen, het groen van het gras en de hellingen, het paars van de bloeiende heide en heel veel klaver,  het oranje van de ondergaande zon, rode bladeren, roze zonsopkomsten en witte golven, grijze en blauwe rotsen, lichtgroen mos en grijs asfalt.... dan is de kleurencirkel rond!
 
Besluiten we een museum te bezoeken dan zijn daar ook veel rode, gele en blauwe kleuren gebruikt in de oude huisjes, die dan aan de buitenkant ook weer in allerlei kleuren zijn geverfd. Een oude scheepswerf toont alle nuances grijs, roestbruin en alle kleuren bruin van het hout waar de oude schepen van gebouwd zijn. De smidse biedt oranje en blauwe hitte!
 
We zien en voelen de bergen, de ruige kust, de steile straatjes van de stadjes in onze benen. We voelen de dauw in de ochtend aan de rand van een meertje, een fjord, een rivier als we onze camper in de ochtend uitstappen. We ademen vochtige laat-zomerse ochtendlucht, we voelen de kilte van de septemberdauw, die optrekt van het water naar de bergen en zich daarna oplost in het blauw van de lucht. Spinnenwebben zijn zwaar van de ochtenddauw-druppeltjes... 
We voelen de leuningen van de klapstoelen vochtiger worden naarmate de avond vordert, terwijl de wolkenlucht steeds mooier vormen aanneemt en onwaarschijnlijke kleuren toont, van wit en oranje naar donkerrood en paars met daartussen soms nog wat blauw....
 
Ik proef drop, ja ook hier kun je drop kopen! Als er íets is dat ik mis in la douce France, dan is het wel dat zwarte goedje waar ik mijn hele leven al zo dol op ben! Ik heb dan ook een papieren zakje met drop, salmiak of lakritz in mijn handschoenenvakje liggen, waar ik zo nu en dan even in mag graaien! Zooo lekkerrrr!!
En zalm, vergelijkbaar maar goedkoper! Uit eten doen we niet veel, ik kan zelf prima koken in de camper en dat scheelt een vermogen hier, maar zo nu en dan verwennen we onszelf en prikkelen we onze smaakpapillen, voornamelijk met vis, vis of vis! Lekker en betaalbaar in deze contreien!
 
We ruiken het oude hout in de de tiende eeuwse staafkerk in Lom en in het museum in Alesund.
Je ruikt het pas-gemaaide gras wat nog vóór de winter de schuur in kan. 
 
We krijgen natte voeten van het wandelen over de paden en de rotsachtige bodems die nog zo vochtig zijn van de regen die voordat wij komen, valt. Mijn vingers zijn soms zo nat van de regen of koud van de mistige ochtend, dat fotograferen schier onmogelijk wordt. De kleine druppeltjes die zich op de lens van de camera samenvoegen tot grotere druppels maken dat ik mij later die dag onrustig maak over de kwaliteit van de foto's, maar mijn gevoel zegt dan weer, laat los, druppels zijn óók best mooi!
 
Horen....luisteren..... we pikken allerlei verschillende geluiden op! 
Het motorgeluid van onze camper begeleidt ons de hele reis. Bovenop dat geluid komt ons maar spaarzaam muziek ter ore.... De radio biedt geen soelaas, geen zender te ontvangen en zingen is geen optie. NEE, écht niet! 
Neil Diamond hebben we al helemaal grijsgedraaid en Al Stewart is net de eject-status niet ontsprongen, maar een nieuwe CD krijgen we de speler niet in omdat die op "eject" blijft staan.... We zijn waarschijnlijk niet meer jong genoeg om hier nog beweging in te krijgen dus luisteren we - noodgedwongen - naar het dieselende motorgeluid van onze camper. 
Dit weekend horen we een geronk van motoren van varende - angstaanjagende - enorme joekels- iemand noemde het varende flats - je niet ontgaande - cruiseschepen in de Geirangerfjord!
Tsjongejonge, wát een monsterachtig grote schepen zijn dat!!! Het geluid wat ze voortbrengen doet je denken aan ruimteschepen die koers zetten naar Jupiter, een geronk, een gebonk en een - niet te omschrijven - sinister geluid wat je niet kunt thuisbrengen als je deze monsters niet ook kunt zien... 
Daarentegen is het licht wat ze uitzenden wel heel indrukwekkend! Alle kleuren van de regenboog, knipperend, flitsend, afwisselend rood, geel, blauw, aquablauw, groen, goud, paars en wit, als afscheidsgroet naar ons, die daar bedremmeld aan de kade met open mond verdwaasd en geïmponeerd staan te kijken naar dit overdonderende schouwspel.... Het licht is nog imposanter dan het geluid! Bijna onaards! 
Jappie is - nuchter als hij is - meer geïnteresseerd in het technische verhaal van dit alles, maar hij wordt op zijn wenken bediend als de volgende ochtend een nieuw reuzenschip in de fjord opdoemt.... 
 
Op de camping waar we deze morgen vertrekken luisteren we stiekem naar frans-sprekende Zwitsers, Belgen en Fransen, we horen Nederlands, Engels en heel veel Duits! Ook duits-sprekende Oostenrijkers. Er verblijven Polen, Zweden, heul veel Noren en er zijn Denen. Oh, en wij natuurlijk Fryske Frânsen!
Je oren worden moe van al die verschillende talen!
En dat is nog niet alles!! 
Er vloeit water! Er ruist water! Er dondert water! Niet zomaar wat water, nee, watervallen! Eigenlijk kun je wel zeggen, hier in Noorwegen, WATERVALLEN!!!
Watervallen zijn veelzijdig! Je kunt ze zien, je kunt ze horen, soms kun je ze ruiken, maar je kunt ze ook voelen! Je wordt er ook nat van, als je, net als wij, er te dichtbij komt! 
Zo ongeveer ontelbaar nu, zien, horen en voelen we ze. Ze blijven altijd mooi in al hun vormen, maar één, die ik vandaag op de foto zette, lijkt wel een man die de berg opklimt! Kijk maar naar de foto, dan zie je dat het echt zo is!
 
Je fantasie wordt hier dus ook geprikkeld, niet alleen je zintuigen!
Trollen! Fantastische trollen!
Trollenland Noorwegen!
Je ziet ze hier in soorten, kleuren en maten. Hoofdzakelijk in souvenirwinkels, maar ze schijnen toch echt te bestaan.... Je voelt hun aanwezigheid...denk je, zegt men...
Daarentegen hóór en zie je ze dan weer niet! 
Net zoals rendieren of elanden. Die zie je voorbijkomen op verkeersborden; Pas op! Rendieren kunnen oversteken! We hebben er nog geen één gezien! Wel vossen, wel lynxen, wel hermelijnen en ook heel veel meeuwen, maar daar blijft het bij. Voor nu in ieder geval!
 
Fante-stenen. Vandaag rijden we door de bergen en op dit moment hebben we de camper op een plek gezet met uitzicht op de Jotunheimen. Hoge, grillige bergen met gletsjers waar je van het uitzicht al rillingen krijgt, vooral vandaag, want het is koud en het regent bijna de hele dag! Er ligt sneeuw op de hellingen en we kijken naar de blauwgekleurde gletsjers.
Fante-stenen zijn opgestapelde stenen, kleine stapeltjes die toeristen her en der hebben neergezet om zich te vermaken, wat grotere stapeltjes die de meer geduldige toeristen hebben gestapeld om zich wat langer te vermaken, maar ook heel grote, heel uitgebreide stapels die de trollen daar hebben opgetast... Tsja, geloof het of niet, wat er ook van waar moge zijn, het zijn imposante bouwwerkjes die echt wel opvallen en ze zijn ook behoorlijk fotogeniek! Je fantaseert zo een trollenelftal bij elkaar, dat zich de moeite neemt om een twee-meter hoge stenenberg op te stapelen en daarna een "skoll" roept om te proosten op hun prestatie! 

Maar de echte reden dat ze daar staan opgestapeld is om de weg te wijzen. De weg te wijzen naar waar JIJ naartoe moet! En als al die kleine - door ons, toeristen opgestapelde - stapeltjes daartussen staan, weet JIJ dan nog waar JIJ naartoe moet?  Doe dus maar niet, of gewoon in je eigen tuin lekker stapelen! 

 
Tsja, fantasieën en zintuigen. Wat maak je ervan? Je ziet wat je ziet, je hoort wat je hoort, je voelt wat je voelt, (je ruikt niet zoveel meer na die ellendige corona) maar je fantasie loopt met je weg!
In deze omgeving is dat niet zo moeilijk. Vooral met dit grillige weer, donkere luchten, regen en een verwachte twee graden voor de komende nacht! Het wordt al donker, wolken sluimeren om de bergen, de trollenstapel bij onze camper staat als teken in de avond.... Hier moet je zijn!
 

Onze rode kool met goulash en aardappelpuree staat op tafel en ons extra dekentje ligt klaar!!

 

Geen trol die daar wat aan doet!!

 

 

 
 
 
 
 
 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Ingrid
2 maanden geleden

❤️

Maak jouw eigen website met JouwWeb