En route!

Gepubliceerd op 8 oktober 2024 om 20:02

We zijn weer en route, onderweg naar het zuiden, naar ons thuis in Montel de Gelat! 

Wat zijn we al lang onderweg....sinds half augustus verblijven we in onze camper die al die weken ons "alternatieve thuis " is.  Niet dat dat heel erg is, maar ruim is anders!
Nog duizend kilometer te gaan. Duizend kilometer welke we niet gaan afjakkeren, maar rustig aan in - zoals we in gedachten hebben - drie delen binnendoor rijden. 
We hebben zin om naar huis te gaan na deze mooie weken waarin we véél zien, doen, beleven en wandelen en waarbij de laatste tien dagen in het teken staan van familiebezoekjes, gezellige familiedagen, museumbezoek en afspraken met tandarts, fiets en camper hun beurt krijgen en haartjes weer geknipt worden.
 
Van vitaminepil tot dikke pil.
De kastjes en de ruimte achter in de camper zijn gevuld met potjes vitaminepillen, die in Nederland veel goedkoper zijn, er staat een uitnodigende pot drop waarmee ik verrast word en ik koop bij een kringloop drie opvouwbare wijnrekjes voor bijna niks... 
Die laatste kunnen in onze kelder thuis mooi gevuld worden met mooie flessen rood, rosé en wit!
Een dik boek in moedertaal vind ik ook bij de kringloop... of ik het kan uitlezen tijdens het laatste stuk van de  reis is maar de vraag, zo'n dikke pil...
 
De laatste dagen brengen we door in 'mien stadsje', Liwwadden, oftewel Leeuwarden.  De stad waar ik naar school ging en jaren gewoond heb.
We fietsen in en rond de omgeving, struinen over de markt, smullen kibbeling en sluiten ons bezoek aan Fryslân af met een gezellig etentje in de binnenstad met de Jansma-kant. Drie kids met partner en hun kinderen, broer met vrouw en hún kinderen met liefjes.... Kun je het nog bijhouden? Gezellig is het zeker!
 
Op naar la douce France!

De eerste etappe brengt ons naar Givet, net over de grens met België. Hier staan we mooi aan de Maas met uitzicht op het stadje en de brug. Lampjes van de brug en het fort boven de stad weerspiegelen in het Maaswater als de nacht is gevallen. Een mooie plek voor een nacht!

Vanwege het mooie weer maken we nog een fietstochtje langs de Maas. Het fietspad is mooi aangelegd en volgt de meanderende rivier naar het zuiden. We stappen af om de kerncentrale met reactoren eens van dichtbij te bekijken. Poe, wat zijn ze imposant... Groot en in werking. Eén van de reactoren rookt en puft... Het dorp Chooz ligt er vredig omheen, ganzen gakken op de Maasoever in het zonnetje en niets - helemaal niets - zou je laten denken dat op die plek best nare dingen kunnen gebeuren. 

De beveiliging die langs het fietspad haar domein heeft, is afgesloten met scheermesjesdraad. Wie er ook maar één keer tegenaan komt, haalt zich tot bloedens toe open.... je wilt het wel laten om daar over de hekken te klimmen....  Daar in de buurt wónen heeft evenmin mijn voorkeur....

 

Na het laatste fietstochtje laden we in en op, halen nog een menu'tje kebab en rijden dan door naar het zuiden. 

Een pauze bij het Ossuarium van Douaumont bij Verdun geeft een beeld van het zwaarst mogelijk menselijk leed, door oorlogen veroorzaakt. Honderdzestigduizend doden op deze plek geven een indrukwekkend gevoel van eerbied naar de mensen die zich voor hun land en medemens gaven. We lopen om het enorme gebouw heen, met zijn hoge - naar de hemel reikende - toren in het midden en we staan stil bij de begraafplaats waar zeventienduizend witte kruisen stilletjes in een rechte rij staan, herinnerend aan het drama wat hier en elders in de oorlogen heeft plaatsgevonden. 

Stil word je er van...

 

We staan achter de snoepfabriek van Braquier in Verdun. We zijn uitgenodigd voor een rondleiding, morgenochtend in de fabriek. Hoe leuk is dát! We pakken dat natuurlijk nog even mee, voordat we weer op pad gaan! 

Nog vijfhonderdtwintig kilometer! 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb