Een drukbezette week!

Als je dan net een weekje vakantie achter de rug hebt, ben je natuurlijk goed opgeladen voor de tijd die komt!

Althans, dat geldt voor ons! De rust op de plekjes waar wij gekampeerd hebben, heeft ons goed gedaan en we kunnen er weer tegenaan! 

Deze week staat voor Jappie in het teken van haardhout verplaatsen uit de schuur van het naastgelegen huis, dat verkocht is, naar onze eigen opslag. Al het hout wat we niet onderdak kwijt kunnen, stapelt Jappie op aan de rand van de tuin. Het wordt op deze manier een mooie houten en natuurlijke schutting, waar binnen no-time vogeltjes in- en uit vliegen, hagedissen een beschutte plek vinden en waar ongetwijfeld ook talloze insekten en spinnen hun stekje kunnen vinden.

Deze week komen er meer dieren voorbij, maar daarover later meer!

Elke dag sleept manlief hout van A naar B en na een aanhangertje of twee-drie ziet hij er niet meer uit als Jappie. Ik sta niet te popelen om hem binnen te laten en vraag hem zijn doorweekte en vreselijk vieze kleding bij de deur uit te doen, uit te spoelen en daarna zichzelf van top tot teen af te spoelen.

Daarna herken ik hem weer en mag hij naast mij aan tafel gaan zitten voor de welverdiende kop koffie of de lunch. De vieze kleding wordt nog dezelfde dag gewassen en gedroogd en klaargelegd voor de vólgende tropisch warme, zweterige en stoffige dag. 

Een verjaardagsbezoekje aan kennissen biedt wat afleiding en breekt de week. We zitten gezellig in de schaduw van hun heerlijke plek in een Frans gehucht op een halfuurtje rijden. We verbazen ons over de (on)mogelijkheden om hier in de buurt een attentie, een bos bloemen of iets dergelijks te scoren, een geschenk-waardige attentie voor iemand die je met snoeperij of drank geen plezier doet. We moeten het doen met een plant, gevonden bij een tuincentrum, waar men geen inpakpapier- of folie heeft. Een gekleurd lintje zoals we dat in Nederland kennen is helemáál teveel gevraagd en we nemen de plant dan ook maar "bloot", oningepakt en beslist niet zoals we dat gewend zijn mee in de auto, maar alles beter dan lege handen. 

Bestellingen worden afgeleverd, droge wegwerpwashandjes die we altijd in de camper gebruiken heb ik eindelijk online gevonden en een matras, vacuüm verpakt wordt gewoon door de postbode gebracht.

Dit matras is voor de nieuwe bedbank in mijn werkkamer annex logeerkamer en waar dit weekend meteen een kleindochter gebruik van zal maken. Ik stuur haar alvast een foto en ik hoop dat ze er lekker op kan slapen zodra de vorm er weer ingezogen is!

De gastenkamers zijn verder allemaal zo goed als klaar en we zijn zelf ook bijna klaar om twee van onze kinderen met aanhang te verwelkomen voor hun vakantie. Tien man sterk zullen we de komende tijd zijn!

Het wordt prachtig weer - écht vakantieweer - en ik maak een plek klaar onder onze grote lindeboom, waar we heerlijk in de schaduw kunnen zitten.  Onze grote houten tuintafel zet ik neer, alvast gedekt met een veel te kort kleed, lampjes hangen we in de boom en plastic en houten tuinstoelen zetten we eromheen. Ken je die reclame waar een grote Italiaanse familie om een grote tafel in de tuin lekker zit te genieten van een traditionele Italiaanse maaltijd? NOU, zoiets dus...

Zo genieten wij hier ook! De eerste dag heeft dochter Ingrid gezorgd voor een pan heerlijk versgekookte groentensoep met balletjes, onze eerste worteltjes uit eigen moestuin en stokbrood met kruidenboter; heerlijk! 

De ingrediënten voor de komende Italiaanse maaltijd zijn in huis gehaald en zoon Erwin en vriendin Michelle hebben beloofd om het eten voor vanavond klaar te maken! Onder onze lindeboom en tropische temperaturen zal dat vast opnieuw zo'n fijn vakantiegevoel geven, ook voor onszelf en in eigen tuin, hoe heerlijk!

Vanwege dit prachtige warme weer besluiten we om nu tóch maar de luiken van ons huis te sluiten om de warmte wat buiten te houden. Het is een tijd geleden dat ze gesloten waren omdat wij ze liever open houden om het licht binnen te laten, wat betekent dat spinnen en insekten ongestoord hun gang kunnen gaan en hun nestjes bouwen. Schoonmaken van ramen en luiken is lastig vanwege de hoogte en de tuinslang erop is geen optie; door de verrotte kozijnen zouden de ramen er wel eens uit kunnen vallen, dus gaan we - tot de renovatie in oktober - de boel bij de ramen en luiken maar niet verstoren.

Nu dan dus de luiken.... Voorzichtig vouwen we de metalen luiken open, die in vier delen per luik inééngevouwen naar de buitenranden van de vensters geschoven zijn. Dochter Ingrid roept verschrikt dat ze een vleermuis ziet, waar zo te zien geen leven meer in zit... tot hij geschrokken van de nieuwe situatie wegfladdert....! 

Boven gebeurt hetzelfde als wij de luiken op een logeerkamer willen sluiten, echter vindt deze vleermuis de weg naar binnen! Ik roep dat de vleermuis een beschermde diersoort is en dat we deze helemaal niet zouden mogen storen, maar als dit beestje zijn vleugels uitspreidt en landt op het bed, dan vinden we tóch met elkaar dat hij of zij buiten béter af is! 

Erwin roept dat we er verder niet aan moeten komen vanwege een mogelijke besmetting met hondsdolheid en als de vleermuis zonder verdere problemen maar erg geschrokken eindelijk zijn weg naar buiten vindt, sluit Erwin snel de luiken, waarna we de familie die in de tuin zit horen roepen: "Dáár....nóg één, en nóg één....". 

Ach, ach, ik voel me er gewoon schuldig over, die kleine mooie beestjes zo te verdrijven. Vijf vleermuisjes verjaagd.... Gelukkig is er in de schuren in de buurt voldoende ruimte voor hen, maar het geeft me best een raar gevoel! Het gevolg van het verdwijnen van de vleermuisjes zal vast zijn dat muggen en spinnen nu hun kans grijpen en zich zullen vermeerderen... helaas!

Schoonzoon Anne houdt zich bezig in onze tuin. Hij is met bosmaaier en maaimachine in de weer om de tuin ietwat toegankelijker te maken voor onze - momenteel - tien man tellende familie. Met zijn camera loopt hij door de tuin op zoek naar allerlei macro-dingetjes die je in Fryslân toch minder vaak in je tuin tegenkomt. Aan hun geluid herkent hij vogels die hier voorkomen, maar je ziet ze bijna niet omdat ze zich - soms heftig kwetterend - verschuilen voor alles wat op hen jaagt, door de lucht of op de grond! 

Kleinkinderen spelen verstoppertje in ons - voor hen nog onbekende - huis en vinden allerlei goede verstopplekjes, die soms best eng zijn, vooral als het al wat donker wordt. Elien heeft vast de enorme spin uit een hoekje verjaagd, die Tije heldhaftig met een muggenklapper elektrificeert!  Anne moet het beest naar buiten brengen, want de grootte ervan weerhoudt Tije om hem verder aan te raken... We hopen dat er niet méér van deze joekels volgen, terwijl ik éigenlijk wel weet dat waar één spin is, zijn of haar eega op zoek zal gaan naar partner-spin. Afwachten maar, misschien was de eerste nog vrijgezel?

Kleindochter Fenna is bezig geweest met het voorbereiden van een spel met weerwolven, burgers en andere bijzondere karakters om die avond met elkaar te spelen. Zij is de kenner van het spel, waar wij mee beginnen als het al donker begint te worden en als een volleerd regisseuse leidt zij ons door het spel, wat we niet allemaal direct begrijpen. Het wordt al snel zo donker dat het lastig wordt om verder te spelen, maar het is erg gezellig en voor herhaling vatbaar!

De lezer van mijn blog zal begrijpen dat ik geen moment tijd heb genomen voor het schrijven van mijn blog. Nú, nu de kinderen met kleinkinderen op pad zijn gegaan om een bad te nemen bij een waterval in de buurt, trek ik me even terug in de kamer, verduisterd door de luiken en dus koel, om in alle rust mijn blog te schrijven. Naast mij zit kleindochter Fenna - in dezelfde rust - te tekenen in haar boek met mythen. Google legt ons uit dat het tafereel wat zij verder aan het inkleuren is, de mythe is over twee reuzen in Ierland.  De reus op het eiland wilde de reus op het vasteland een kopje kleiner maken en door middel van het gooien van kolossale stenen kolommen ontstond de Giant Causeway, zodat ze bij elkaar konden komen. De legende vertelt verder dat de grootste reus van al dat harde werken zo diep in slaap viel, zijn vrouw hem daarom maar als baby vermomde. De andere, kleinere reus vond de baby en sidderde bij de gedachte dat de vader nog wel vele malen groter zou zijn en maakte rechtsomkeert. Een mooi verhaal, in werkelijkheid ligt er een vulkanische uitbarsting aan ten grondslag en is het natuurspektakel - the Giant Causeway - nog steeds te bewonderen. 

Hier wonen we ook in een vulkanisch gebied, wat we nog aan het ontdekken zijn. Een keten aan vulkanen ligt hier vlakbij en deze week zullen we het treintje naar de top van de hoogste vulkaan, de "Puy de Dôme", nemen en kunnen we de keten eens van bovenaf aanschouwen!